Een das laat zichzelf niet zo makkelijk zien.ย Dassen zijn nachtdieren, pas tegen de avondschemering komen ze tevoorschijn. Voor het vaststellen van de aanwezigheid van dassen zal je dan ook voornamelijk af moeten gaan op sporen.
Dus om er eentje te zien, zul je veel geduld en natuurlijk een beetje geluk nodig hebben, want het blijft natuur…
Hij is een uitstekende graver. Voor het graafwerk is de das toegerust met zeer sterk ontwikkelde en gespierde voorpoten. In zand graaft hij met het grootste gemak, maar ook andere grondsoorten kan hij de baas. Met zijn drie centimeter lange nagels werkt hij zich door leem, klei en mergel. Brokstukken tot twee kilo kan hij loswerken en naar buiten brengen. Met zijn stevige achterpoten en achterwerk duwt de das het los gewerkte materiaal naar buiten.
Er leven er naar schatting weer een kleine 6000 dassen in ons land. De populatie is echter wel degelijk kwetsbaar. De dieren zijn afhankelijk van kleinschalige agrarische landschappen. Dit soort gebieden verdwijnen nog steeds ten gunste van de aanleg van nieuwe wegen, stadsuitbreiding enz.ย Ook heeft de dassenpopulatie veel te lijden door alle verkeersslachtoffers; er sneuvelen in Nederland, ondanks alle rasters en dassentunnels, naar schatting jaarlijks 1000 dassen in het verkeer.
Voor de das geldt; ‘hoe meer zielen hoe meer vreugd’. Naast eten en een sterke binding aan de burcht is de hechte band tussen dassen
onderling een belangrijke levensvoorwaarde.
Als de das โs avonds te voorschijn komt, snuffelt hij eerst of er gevaar dreigt. Dan poetst het propere dier zijn pels, waarna de hele familie elkaar begroet. Men stoeit, vlooit, snuffelt en deelt muskus uit; de geurstof waaraan dassen elkaar herkennen. Na eventuele reparaties aan de burcht trekt de das erop uit.
Het onderstaande filmpje laat het poetsen en begroeten heel mooi zien.
Het zijn dassen uit Z.O. Drenthe en het is een ouderpaar met twee jonge dieren.
De foto’s van de das zijn tussen 21.30 uur en 22.00 uur gemaakt, terwijl het filmpje zelfs even na 22.00 uur gemaakt is.
De dassenburcht bevindt zich op een ‘voormalig’ heideveldje dat nu bijna helemaal begroeid is met pijpestrootje. (gras)
Dit heeft wel tot gevolg dat de dieren niet altijd even goed zichtbaar zijn, maar genieten was het zeker!
