Grote jongens

Er zijn weer Grote Kruisbekken in het land en dat komt maar heel af en toe voor. Vogelaars rukken dan ook massaal uit om deze vogeltjes te bekijken.
De Grote Kruisbek (Loxia pytyopsittacus), een zangvogel uit de familie van de vinken, broedt van Scandinavië tot Siberië. Hij leeft daar van de zaden van de grove den. Als er in het noorden een slecht mastjaar is, met weinig zaden, vliegen de vogels noodgedwongen naar het zuiden.
Het is dus in Nederland een erg zeldzame gast die maar heel af en toe tot broeden komt.

Het kleinere broertje, de Kruisbek (Loxia curvirostrais) is algemener in ons land. De Grote Kruisbek heeft een dikkere nek dan de Kruisbek, en de ondersnavel komt niet boven de bovensnavel uit. In ons land komt de Grote Kruisbek nagenoeg alleen voor tijdens grote invasiejaren, afhankelijk van voedselaanwezigheid in Scandinavië, Rusland en de Baltische staten.

Hun snavel is zo gevormd dat ze op een gemakkelijke manier de onrijpe zaden uit de kegels van de grove den kunnen peuteren. Die dennenappels zijn namelijk veel harder dan die van de fijnspar, het voedsel van de (gewone) kruisbek.

Op de grens van Friesland en Drenthe ligt ‘Het Drents-Friese Wold’. Dit is een afwisselend gebied met heide, bos, stuifzand en vennetjes en hier zijn (met een beetje geluk) een klein groepje Grote Kruisbekken te zien. Het was erg koud met een snijdende oostenwind, maar na veel geduld kwamen deze schitterende vogeltjes ook bij mij ‘in beeld’.

0

0