Zeldzaam geel

Onze eigen’ Gele kwikstaarten komen nu Nederland binnen en zorgen gauw voor meer kleur op de akkers. Tegelijk trekken andere ‘gele kwikken’ door, op weg naar broedgebieden elders in Europa. Maar de ene kwik is de andere niet. Vooral tijdens de voorjaarstrek kun je gemengde groepjes kwikstaarten treffen van wel drie soorten. Helemaal leuk is het natuurlijk als je dan inderdaad zo’n dwaalgast aantreft… 🙂

In de Onnerpolder bij het Zuidlaardermeer was een Witkeelkwikstaart (Motacilla cinereocapilla) te bewonderen.
De Witkeelkwikstaart is in Nederland nog maar vier keer waargenomen en is (vooral) afkomstig uit Spanje en Italië. Hij broedt rondom het Middellandse Zeegebied en overwintert in Afrika, voornamelijk ten zuiden van de Sahara.

In veel landen wordt deze kwikstaart als ondersoort van de Gele Kwikstaart gezien, maar wij eigenwijze Nederlanders zien de Witkeelkwikstaart als een aparte soort. Maar welke taxonomische positie je ook verdedigt, Gele kwikstaarten fleuren een voorjaarsdag op. Ze onderscheiden is niet altijd gemakkelijk. Tijd dus om een aantal verschillen op een rij te zetten. De mannetjes zijn doorgaans het gemakkelijkst te herkennen, vooral door op de kop te letten.

De naam zegt het al: Witkeelkwikstaarten hebben een witte keel, die scherp ‘afgesneden’ is van de gele borst.  Ook is zijn kop donkerder dan onze Gele kwikstaart en ontbreekt de oogstreep. Typisch aan deze vogel is het kleine witte vlekje achter het oog. Daarnaast hebben ze een rauwere roep; duidelijk anders dan ‘onze’ Gele kwikken.

Net als de andere polders rondom het Zuidlaardermeer is ook de Onnerpolder onderdeel van het beekdalsysteem van het Zuidlaardermeergebied.
Logischerwijs trok het vogeltje veel belangstelling. Vele tientallen vogelaars en vogelspotters uit het hele land trokken naar Onnen.

0

0